รีวิว NOCTURNE สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง
หลายคนอาจคิดว่าคนที่สามารถบรรเลงเสียงดนตรีได้อย่างไพเราะ คือ คนที่มีความสุขในชีวิตและจิตใจเบิกบาน แต่.. ถ้าหากได้ลองมารับชมหนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง ที่กำลังจะขอทำการรีวิวพูดถึงกันในวันนี้ เชื่อว่าหลังจากที่ดูจบ อาจจะเปลี่ยนความเห็นที่มีต่อวงการดนตรีได้เป็นอย่างมากเลยทีเดียว ว่ามันเต็มไปด้วยความดุเดือด แข่งขัน ชิงดี ชิงเด่นกันถึงระดับเลือดตกยางออก หรือความตายกันเลยทีเดียว
ประเภท : สยองขวัญ / ดนตรี / จิตวิทยา
ปีที่ฉาย : 2020
เวลา : 1.30 ชั่วโมง
IMDb: 5.7 /10
หนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง เป็นเรื่องราวของน้องสาวฝาแฝด “จูเลียต” ผู้ทะเยอทะยาน อยากเอาชนะแฝดผู้พี่ที่มีพรสวรรค์ด้านดนตรี และดูเหมือนว่า
เธอจะเริ่มทำสำเร็จมากขึ้นทุกขณะ หลังจากที่ได้พบกับสมุดบันทึกลึกลับของเพื่อนร่วมฉันยอดอัจฉริยะทางดนตรี ที่พึ่งเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายไปได้ไม่นาน
หนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง เป็นหนังที่ค่อนข้างสนุก และมีความยอดเยี่ยมอย่างมากในเรื่องของดนตรีประกอบที่มีคุณภาพสูงมาก เพราะตลอดทั้งเรื่อง
หนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้องเต็มไปด้วยการบรรเลงดนตรีอย่างดี ในส่วนของเนื้อหาเองก็ถือว่ามีการดำเนินเรื่องและพัฒนาเรื่องราวให้น่ดติดตามในระดับ
มาตรฐาน ที่ทำให้หลายคนอาจถึงกับตั้งคำถามว่าสิ่งที่กำลังดูอยู่นั้น มันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า!? นอกจากนี้ หนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง ยังเต็มไปด้วยฉากที่ถ่ายทำออกมาได้เป็นอย่างดี
ในส่วนจุดด้อยของหนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง อย่างที่ได้พูดถึงไปแล้วในตอนต้นว่าหนังเรื่องนี้เต็มไปด้วยการบรรเลงดนตรีที่ทรงพลัง แต่.. กับฉากทั่วไป กลับไม่ได้ทรงพลังตามไปด้วย นอกจากนี้ CGI
ที่ควรนำมาเสริมในส่วนของความสยองขวัญเองก็ถือว่ามีอยู่น้อยมาก ถ้าหากมีมากกว่านี้ก็อาจเป็นการช่วยเสริมพลังของเรื่องราวให้มีความน่าสนใจได้มากกว่านี้อย่างแน่นอน
สำหรับผู้เขียน หนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง ไม่ใช่หนังผีแบบน่ากลัวหรือสยองขวัญ แต่เป็นหนังทางด้านจิตวิทยาที่สร้างความหลอนให้กับคนดูเป็นอย่างมากและความเป็นจิตวิทยาที่ค่อนข้างมากนี้เอง
ที่อาจทำให้หลายคนต้องดูซ้ำหลายรอบไม่เช่นนั้นอาจข้ามรายละเอียดเล็กน้อยไป จนทำให้ไม่เข้าใจในสิ่งที่หนังต้องการจะสื่อถึง กลายเป็นหนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้องไม่สนุกไปอย่างน่าเสียดาย แต่สิ่งที่ทำให้ประทับใจมากที่สุดคือการบรรเลงดนตรีในเรื่องที่เรียกได้ว่าแสนไพเราะอย่างมากเลยทีเดียว
เรื่องย่อ
นักเปียโนที่มีพรสวรรค์อย่างไม่น่าเชื่อทำให้เฟาเตียนต่อรองเพื่อแซงหน้าพี่สาวของเธอที่สถาบันอันทรงเกียรติสำหรับนักดนตรีคลาสสิก
ชื่อภาพยนตร์ : Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง
แนว/ประเภท : Horror, Mystery, Thriller
ผู้กำกับภาพยนตร์ : Zu Quirke
บทภาพยนตร์ : Zu Quirke
นักแสดง : Sydney Sweeney, Madison Iseman, Jacques Colimon
วันที่ออกฉาย : 13 October 2020
Nocturne มีฉากหลังเป็นสถาบันศิลปะชั้นนำ ว่าด้วยนักดนตรีขี้อายคนที่ได้ค้นพบสมุดปริศนาที่เกี่ยวข้องกับเพื่อนร่วมห้องที่เพิ่งเสียชีวิตไป…
น็อกเทิร์น บทเพลงสำหรับเดี่ยวเปียโนในลักษณะโรแมนติก ให้บรรยากาศยามค่ำคืน ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าน็อกเทิร์นจะเป็นเพลงที่มีแต่ความหวานซึ้ง น็อกเทิร์นบางบทก็มีอารมณ์ที่รุนแรง ซึ่งเป็นที่มาของธีมของหนังเรื่องนี้คือการที่นางเอก “จูเลียต” นักเรียนดนตรีเปียโนพยายามแข่งกับพี่สาว “วิเวียน” ที่เก่งกว่าในงานจบการศึกษาเทอมสุดท้ายที่
โรงเรียนจัดขึ้น และพี่สาวถูกวางตัวไว้ว่าเป็นตัวเต็งคนเล่นเปียโนนำด้วยบทเพลงแนวน็อกเทิร์นที่หาคนเล่นได้ยาก จนกระทั่งเธอไปพบสมุดบันทึกของนักเรียนดีเด่นที่ฆ่าตัวตายในเทอมก่อน และพบว่าสมุดเล่มนี้ช่วยชี้ทางให้เธอประสบความสำเร็จได้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้ว่าต้องแลกมาด้วยเรื่องประหลาดลึกลับที่เกิดขึ้นรอบตัวเธอก็ยินยอม
รีวิว NOCTURNE สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง
นอกจาก Blumhouse Production จะเก่งสร้างหนังสยองขวัญสุดหลอนและดังจริง ๆ เข้าฉายในระบบโรงใหญ่อย่าง Get Out (2017), Halloween (2018) และล่าสุดกับ The Invisible Man (2020) ล่าสุดก็เตรียมขยายฐานผู้ชมมาทำหนังเขย่าขวัญ
8 เรื่องป้อนลงช่องสตรีมมิงอย่าง Amazon Prime เพื่อต้อนรับวันฮัลโลวีนในเดือนตุลาคมปีนี้ ที่เดิมทีหนัง Halloween Kills ของ Blumhouse ก็มีแผนจะเข้าฉายแต่เลื่อนออกไป 1 ปีเต็มเพราะสถานการณ์โควิด โดยหนังสตรีมมิงชุดนี้จะประเดิมด้วย 4 เรื่องแรก ส่วนอีก 4 เรื่องจะปล่อยในปีหน้า 2021
จากหนังตัวอย่างมีความน่าดูสูง เหมือนการพบกันของ Whiplash กับ Black Swan แถมในตัวอย่างก็โปรยว่าจากผู้อำนวยการสร้าง Whiplash อีก ซึ่งพอได้ดูจริง กลับกลายเป็นแค่ได้กลิ่นจางๆ มากของสองเรื่องที่ว่ามานั่น ซึ่งที่จริงแล้วคนเขียนบทกับกำกับเรื่องนี้อย่าง Zu Quirke ก็คงได้แรงบันดาลใจมาจากสองเรื่องนี้บ้างแน่ๆ เพราะความพยายาม
ผสมแนวศิลปะกับดนตรีสองเรื่องมาไว้ในเรื่องเดียวกัน แล้วก็เติมเรื่องปีศาจเพิ่มไปสักหน่อย ก็ได้เป็นหนังเรื่องใหม่ที่พล็อตดูโอเคดีในความคิด แต่เวลาทำจริงมันกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อหนังแทบไม่ได้ไปถึงส่วนเสี้ยวแก่นของสองเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย
ในความเป็น Whiplash คือการที่ตัวเอกต้องเจอครูสุดโหดที่เคี่ยวกรำด้วยวิธีโหดๆ ให้ตัวเอกได้บรรลุเป้าหมาย ซึ่งก็มีความซาดิสส่วนตัวผมรวมอยู่ด้วย จนตัวเอกแทบสติแตก แต่พอมาเป็นเรื่องนี้คือครูกลับเป็นฝ่ายถูกกระทำจากตัวเอกจูเลียตซะเอง จนมีปัญหากับนักเรียน แล้วก็ไม่ได้มีฉากเคี่ยวกรำอะไรแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย แม้แต่บทเพลงของ แซง
ซอง ที่ทำนองดุดันในเรื่องก็มีเล่นให้เห็นแค่นิดหน่อยเท่านั้น ไม่มีช่วงยาวๆ ให้ดูดุดันจนจบเลย แม้กระทั่งตอนจบที่คนดูแนวเพลงหวังว่าจะมีฉากเล่นเพลงมันส์ๆ ก็กลับไม่ได้เน้น จนงงว่าตกลงหนังเรื่องนี้ใช่แนวเพลงหรือไม่ใช่กันแน่ ดูเหมือนเพลงในเรื่องเป็นแค่น้ำจิ้มประกอบเท่านั้น
ความรู้สึกหลังดู
ในความเป็น Black Swan คือตัวเอกต้องพยายามฝึกแข่งกับตัวเองจนกลายเป็นคนสองบุคลิก สำหรับเรื่องนี้นางเอกไม่ได้แข่งกับตัวเองอะไรสักเท่าไหร่ แม้จะพยายามมีฉากให้เห็นว่าซ้อมเล่นดึกดื่น แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นดูแล้วลำบากอะไรขนาดนั้น แถมความพยายามเอาเรื่องที่ว่านางเอกใช้ยาช่วยระงับประสาทจนเห็นภาพหลอน ซึ่งก็เป็นตัวหลอกที่พยายาม
ให้คนดูคิดว่า นางเอกหลอนไปเองหรือมีปีศาจจริงๆ แต่การดำเนินเรื่องกลับไม่ได้ทำให้รู้สึกถูกหลอกขนาดนั้น เพราะตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องก็ชี้ให้เห็นแล้วว่านักเรียนที่ฆ่าตัวตายผิดธรรมชาติ
แถมตอนจบของเรื่องก็จบง่ายๆ แบบไม่ต้องให้คนดูขบคิดว่าอะไรคือเรื่องจริงเลย จนกลายเป็นการทำให้เรื่องราวที่ปูมาว่าหลอนหรือปีศาจมีจริงแทบจะเสียเวลาฟรีๆ กับฉากจบแบบนี้
รวมเรื่องสั้นหลายเรื่องที่แสดงเรื่องราวความเจ็บปวดจากความเหงา การเติบโตจากความรัก หรือเรื่องราวของสิ่งต่าง ๆ ที่ผันผ่านไป บันทึกของการพร่ำเพ้อถึงความรักที่ตัวอักษรจะให้ความรู้สึกลอย ๆ ฟุ้ง ๆ
ไม่เด่นชัดเหมือนอยู่ในห้วงรอยต่อของความฝัน/ความจริง แต่ที่ชัดเลย ก็คือเป็นรักของคนที่ไม่สมหวัง
ล่มนี้แต่ละเรื่องสำนวนเจ้าบทเจ้าคำ หลายตอนใช้คำน่าประทับใจ สละสลวยเหมือนเพลงที่ถูกแต่งขึ้นมาเพื่อถ่ายทอดฟีลลิ่งที่มีตะกอนตกค้างภายในใจ ในส่วนของการดำเนินเรื่อง แถมบวกกับเนื้อเพลงที่คั่นแต่ละบท แล้ว
ยิ่งทำให้รู้สึกเหมือนได้ท่องไปกับกระแสแห่งความทรงจำ สายธารฝันที่ไหลอ้อยอิ่ง
คือโดยรวมอาจจะไม่ได้มีเส้นเรื่องชัดอะไร แต่กลับสื่อถึงความรู้สึกบางอย่างได้ อย่างเนื้อหาบางตอน เช่นตอน’ข้ามสะพาน’ เนื้อหาเกี่ยวกับการหญิงสาวคนหนึ่งที่บรรยายบรรยากาศร้านอาหาร การจิบชา กิจกรรมต่าง ๆ
ของเธอในช่วงสายวันหนึ่งในกรุงลอนดอน ก่อนที่จะไปเดินข้ามสะพานลอนดอนบริดจ์
เรื่องราวในหลาย ๆ ตอนมักทำให้เราเกิดฟีลลิ่งของความไม่แน่ใจ คิดกลับไปกลับมาตามเนื้อหาเหมือนว่าเป็นรอยต่อของความฝันกับความเป็นจริงเคล้าไปในบรรยากาศของยามราตรี เหมือนนอนคิดรำพึงในห้วงฝันของการผล็อยหลับยามดึกสงัดแล้วสะดุ้งตื่นอีกทีตอนใกล้รุ่งสาง ยิ่งอ่านตอนกลางคืนก็น่าจะยิ่งอิน
สิ่งที่ชอบในเล่มนี้คือนิยามที่ให้กลางคืนเป็นตัวชูโรงความเหงา แทนกลางคืน ว่าเป็นบรรยากาศโหดร้ายของคนไม่สมหวัง กลางคืนที่คนเรามักเกิดความรู้สึกเหงา หรือ คิดถึงคนบางคนขึ้นมาง่าย ๆ ด้วยเราเองก็เป็นคนชอบกลางคืนเป็นทุนเดิมเพราะความเงียบงัน ทำให้ได้คิดทบทวนสิ่งต่าง ๆ ได้ดี
ถ้าใครหวังมาดูหนังสยองขวัญจากค่าย Blumhouse อันนี้ก็ยิ่งต้องผิดหวัง เพราะทั้งเรื่องมีฉากแบบนี้โผล่มาน้อยมาก แทบไม่มีความรู้สึกน่ากลัวหรือตกใจแบบจั๊มสแกร์ก็ยังไม่มี อาจจะเพราะตัวเรื่องพยายามทำให้เรื่องผีปีศาจให้ดูเนียนๆ ไปกับอาการทางจิตของนางเอกที่ไม่รู้ว่าจิตจริงแค่ไหนอีกเหมือนกัน
สิ่งที่ดีหน่อยของเรื่องคือนางเอก Sydney Sweeney มีความน่าติดตามกับบทแหลๆ แต่น่ารัก ตั้งแต่เรื่อง Euphoria ซีรีส์ดังปีก่อนของ HBO มาในเรื่องนี้ก็เล่นเป็นนางเอกตัวร้ายที่ไม่ต้องมีปีศาจมาช่วย เธอก็มีความอิจฉาริษยาลึกๆ พร้อมจะเป็นปีศาจด้วยตัวเองอยู่แล้ว ซึ่งการแสดงของเธอก็ชวนให้ดูได้จบจบไม่เบื่อซะก่อน แต่ก็น่าผิดหวังจากบทที่ไม่ส่งเธอให้ดีกว่านี้
สรุปเป็นหนังที่หน้าหนังดูดีมาก แต่ตัวเรื่องกลับแทบไม่มีอะไรแบบนั้นเลย ทั้งๆ ที่วัตถุดิบอะไรก็พร้อม แต่กลับไปไม่ถึงสักทาง มีดีแค่หน้าตาและการแสดงของนางเอกที่ชวนติดตามให้ดูจบจบได้เท่านั้นครับ
หนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง เป็นเรื่องราวของน้องสาวฝาแฝด “จูเลียต”
ผู้ทะเยอทะยาน อยากเอาชนะแฝดผู้พี่ที่มีพรสวรรค์ด้านดนตรี
และดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มทำสำเร็จมากขึ้นทุกขณะ หลังจากที่ได้พบกับสมุดบันทึกลึกลับของเพื่อนร่วมฉันยอดอัจฉริยะทางดนตรี ที่พึ่งเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายไปได้ไม่นาน
ในส่วนจุดด้อยของหนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง อย่างที่ได้พูดถึงไปแล้วในตอนต้นว่าหนังเรื่องนี้เต็มไปด้วยการบรรเลงดนตรีที่ทรงพลัง แต่.. กับฉากทั่วไป กลับไม่ได้ทรงพลังตามไปด้วย
นอกจากนี้ CGI ที่ควรนำมาเสริมในส่วนของความสยองขวัญเองก็ถือว่ามีอยู่น้อยมาก ถ้าหากมีมากกว่านี้ก็อาจเป็นการช่วยเสริมพลังของเรื่องราวให้มีความน่าสนใจได้มากกว่านี้อย่างแน่นอน
สำหรับผู้เขียน หนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้อง ไม่ใช่หนังผีแบบน่ากลัวหรือสยองขวัญ แต่เป็นหนังทางด้านจิตวิทยาที่สร้างความหลอนให้กับคนดูเป็นอย่างมากและความเป็นจิตวิทยาที่ค่อนข้างมากนี้เอง
ที่อาจทำให้หลายคนต้องดูซ้ำหลายรอบไม่เช่นนั้นอาจข้ามรายละเอียดเล็กน้อยไป จนทำให้ไม่เข้าใจในสิ่งที่หนังต้องการจะสื่อถึง กลายเป็นหนังสยองขวัญ Nocturne สมุดปริศนาเพื่อนร่วมห้องไม่สนุกไปอย่างน่าเสียดาย
แต่สิ่งที่ทำให้ประทับใจมากที่สุดคือการบรรเลงดนตรีในเรื่องที่เรียกได้ว่าแสนไพเราะอย่างมากเลยทีเดียว
