รีวิว One Cut of the Dead (2017)
สวัสดีค่ะวันนี้แอดมีหนังซอมบี้ญี่ปุ่นมาแนะนำกันค่ะ One Cut of the Dead หรือชื่อญี่ปุ่นカメラを止めるな！ เป็นหนังซอมบี้ญี่ปุ่นในปี 2017 ที่เพิ่งมาโด่งดังในระดับโลกเอาเมื่อตอนปี 2018 กับการสร้างปรากฏการณ์ต่างๆ มากมายในวงการภาพยนตร์
เริ่มตั้งแต่การเป็นหนังทุนตํ่าที่ใช้ทุนสร้างเพียง 3 ล้านเยน หรือ $27,000 (ราวกว่า 8 แสนบาท) แต่ทำรายได้รายได้ Box office จนถึงเดือนกันยายน 2018 2.1 พันล้านเยน หรือ $19 ล้าน (กว่า 615 ล้านบาท) ทำกำไรถึง 700 เท่าของทุนสร้าง
และมีทีท่าจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยตัวเลขของเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา One Cut of the Dead ทำเงินทั่วโลกไปแล้วกว่า 10 ล้านเหรียญสหรัฐฯ นอกจากเรื่องรายได้ ในเทศกาลหนัง Udine Far East Film Festival ที่อิตาลี
หลังหนังจบผู้ชมประมาณ 500 คนได้ Standing ovation หรือ ลุกขึ้นยืนปรบมือให้เกียรตินานหลายนาที แถมยังกวาดรางวัลหนังยอดเยี่ยมสาขาต่างๆในหลายเวทีทั่วโลก
ขณะที่ในโลกออนไลน์ One Cut of the Dead ได้เรตติ้งคำวิจารณ์ว่าชื่นชอบ 100% จากเว็บไซต์ Rotten Tomatoes ซึ่งเป็นภาพยนตร์ไม่กี่เรื่องในโลกที่ได้รับกระแสดีขนาดนี้ (หนังฮอลลีวู้ดบล็อกบัสเตอร์หรือหนังรางวัลออสการ์ส่วนใหญ่ยังไม่เคยได้คะแนนสูงแบบนี้) ส่วนในเว็บไซต์ imdb ก็ให้คะแนนหนังเปิดไว้ที่ 8/10 เลยทีเดียว
หนังกำกับและเขียนบทโดย อูเอดะ ชินอิจิโร่ ผู้กำกับหนังสั้นหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง กับผลงานภาพยนตร์ยาวฉายในโรงเรื่องแรกของเขา ด้านนักแสดงก็เป็นหน้าใหม่ที่แทบไม่เคยมีผลงานในวงการภาพยนตร์ญี่ปุ่น อาทิ ฮามัตซึ ทากายูกิ, นากายะ คาซุอะกิ, อากิยาม่า ยูซูกิ, อิชิฮาร่า ฮิโรชิ, โฮโซอิ มานาบุ, อิชิฮาระ ฮิโรชิ, มาโอะ ฮารากูชิ มีเพียง ชูฮามะ ฮารุมิ ที่เคยรับบทตัวประกอบใน Chronicle of My Mother
สำหรับ One Cut of the Dead เพิ่งเข้าฉายในบ้านเราไป ได้ชื่อไทยว่า วันคัทซอมบี้งับๆๆๆ เป็นภาพยนตร์แนวสยองขวัญและตลก ที่แบ่งพาร์ทกันอย่างชัดเจน ไฮไลท์ของหนังมีสองพาร์ทคือ พาร์ทแรกเป็นหนังซอมบี้ทุนตํ่าโปรดักชั่นบ้านๆที่โชว์เทคนิคการถ่ายทำแบบลองเทค ถ่ายซีนยาวๆแบบต่อเนื่องโดยที่ไม่มีการคัตหรือตัดต่อนาน 37 นาที ส่วนพาร์ทสองเป็นหนังตลกที่ย้อนไปเล่าถึงที่มาและเบื้องหลังการถ่ายทำของหนังซอมบี้ในพาร์ทแรก
One Cut of the Dead เปิดกล้องขึ้น ณ คลังสินค้าแห่งหนึ่ง โดยทีมงานกำลังถ่ายทำภาพยนตร์ซอมบี้ระทึกขวัญ แต่สถานที่แห่งนี้ ไม่ใช่คลังสินค้าทั่วไป มีตำนานเล่าว่า ที่แห่งนี้เป็นที่ตั้งของการทดลองอะไรสักอย่างทางทหารตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ไม่มีใครรู้ว่า มันคือการทดลองอะไร? ในระหว่างที่ถ่ายทำ พวกเขาได้พบกับซอมบี้ที่แท้จริง ทำให้พวกเขาต่างต้องหนีตายเพื่อเอาตัวรอด!
ทั้งนี้ 37 นาทีแรก คนดูจะได้พบกับ หนังซอมบี้บ้าบอ ที่ถ่ายทำไปเรื่อยๆแบบ Non Stop เนื้อหาค่อนข้างซีเรียส ซึ่งมีความไม่สมบูรณ์มากมาย ไม่ว่าจะเป็น พล็อตดาดๆ ตัวละครกับบทพูดแปลกๆ ซีนประหลาดๆ ไม่สมเหตุผล โปรดักชั่นกากๆไล่เรียงตั้งแต่
เสื้อผ้าหน้าผมนักแสดง เลือดปลอมๆ และมุมกล้องที่สะดุด น่าเวียนหัวในบางช็อต จากการถ่ายทำแบบแฮนด์เฮลด์ (ตากล้องถือกล้องวิ่งตามนักแสดง) แต่ในความวายป่วงนั้น หนังให้อารมณ์ที่ค่อนข้างสมจริงจนเราเชื่อและสนุกกับมันอยู่พอสมควร
ขณะที่หลังจากจบหนังสั้นซอมบี้ ภาพยนตร์ได้เปลี่ยนทิศทางและแนวมาเป็นหนังตลกที่ว่าด้วยชีวิตของคนในกองถ่ายหนังสั้นเรื่องนี้ ซึ่งมีความวุ่นวายมากมาย ทั้งครอบครัวผู้กำกับที่ลูกสาวกำลังจะแยกออกไปอยู่นอกบ้าน ส่วนภรรยาที่เป็นอดีตนักแสดงกำลังเบื่อชีวิตแม่บ้าน
กลุ่มนักแสดงที่เอาแต่ใจ ทีมงานที่ไม่ค่อยมืออาชีพ ทำให้ตลอดเวลาของการถ่ายทำมีปัญหาร้อยแปดเข้ามาให้พวกเขาแก้ไข กับโจทย์ที่ยากขึ้นไปอีกขั้นคือ ถ่ายแบบลองเทคแถมออกอากาศแบบสดๆทางทีวี เรียกว่าไม่มีโอกาสให้แก้ตัวกันเลยทีเดียว
รีวิว One Cut of the Dead (2017)
ในแง่ของหนัง One Cut of the Dead มีเสน่ห์และโดดเด่นด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัว หนังสั้นช่วงแรกอาจจะสร้างความสับสนให้คนดูไปบ้าง แต่สามารถปูทางมาสู่หนังยาวในช่วงกลางถึงท้ายของเรื่องจนผสานเข้าเป็นภาพยนตร์เรื่องเดียวกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ความเป็นหนังซ้อนหนังไม่เป็นอุปสรรคต่อการเข้าใจของคนดู ผู้กำกับสร้างจังหวะในการเล่าเรื่องที่ออกมาลงตัว แถมยังทยอยปล่อยความลับต่างๆได้ถูกที่ถูกเวลา ระหว่างที่ดูหนังยาว จึงมีช่วงที่ทำให้คนดูย้อนกลับไปคิดถึงฉากต่างๆในหนังสั้นลองเทคที่เพิ่งดูจบไปเป็นระยะๆ
(บทภาพยนตร์ครีเอทมาก โลเคชั่นหนังเจ๋งสุดๆ) จุดที่สร้างความสงสัยในหนังสั้นที่คล้ายจะเป็นความบกพร่องได้รับการเฉลยในช่วงต่อมา นอกจากจะสร้างความกระจ่างแล้ว ยังเรียกเสียงหัวเราะได้อย่างดี ที่น่าปรบมือให้อีกอย่างคือฝ่ายคอนตินิวของหนัง
ซึ่งต้องพยายามเชื่อมหนังสองเรื่องที่ถ่ายทำกันคนละเวลา ให้ดูเหมือนว่าถ่ายทำพร้อมกันในเวลาเดียว โดยไม่ให้คนดูจับผิดได้ ขณะเดียวกันตัวหนังเองก็กำลังเปิดเผยเบื้องหลัง เทคนิค ขั้นตอน วิธีการถ่ายทำ และหลายสิ่งหลายอย่างที่ผู้ชมบางคนอาจไม่เคยรู้มาก่อน
ความรู้สึกหลังดู
หัวใจสำคัญของภาพยนตร์ ผู้กำกับต้องการสื่อให้ผู้ชมได้เข้าถึงความหมายของคำว่า The Show Must Go On และ Teamwork กลุ่มคนที่น่าจะอินกับ One Cut of the Dead ที่สุดก็คือ คนที่ทำงานเกี่ยวข้องกับวงการภาพยนตร์ในทุกๆตำแหน่งและนักศึกษาวิชาภาพยนตร์ทั่วโลก
เชื่อว่าในอนาคตหนังเรื่องนี้จะเป็นอีกเรื่องที่ถูกเปิดในคลาสเรียนวิชาภาพยนตร์ เนื่องจากหนังเต็มไปด้วยความสร้างสรรค์และความสดใหม่ ด้านคนดูทั่วไปเอง ก็มีสิ่งที่ให้เทียบเคียงกับหนังเรื่องนี้ได้เช่นกัน บางคนอาจคิดถึงความทรงจำในอดีตสมัยทำโปรเจกต์สนุกกับเพื่อนๆตอนเรียนมหาลัยหรือมัธยม
บางคนอาจคิดถึงความฝันที่ตัวเองเคยทำในตอนวัยรุ่น บางคนอาจคิดถึงงานที่ตัวเองทำในปัจจุบัน บางคนอาจคิดถึงความสัมพันธ์ของตัวเองกับครอบครัว
One Cut of the Dead มีความบ้าพลังอย่างสูงใน 37 นาที ก่อนที่จะเปลี่ยนโหมดเป็นหนังล้อเลียนที่มีความสนุกสนานอลเวง รวมถึงแฝงแง่คิดเกี่ยวกับการทำงานและชีวิตครอบครัวได้อย่างน่าสนใจ จนทำให้คนดูหลงรักได้ในที่สุด
ซึ่งนี่อาจเป็นภาพยนตร์ไม่กี่เรื่องที่คุณเผลอนั่งชมเอนเครดิตในโรงหนังจนจบด้วยรอยยิ้ม และตัวหนังยังได้รับการพูดถึงอย่างมากในญี่ปุ่น จนหลายประเทศทั่วโลกทยอยซื้อลิขสิทธิ์ไป
พล็อตหนังว่าด้วยทีมงานถ่ายหนังทุนต่ำทีมหนึ่งไปถ่ายทำหนังซอมบี้ที่อาคารร้างห่างไกล แล้วไปๆ มาๆ ดันมีซอมบี้ของจริงเข้ามาอาละวาดกลางกองถ่าย งานนี้ผู้ที่รอดชีวิตเลยต้องหาทางเอาตัวรอดกันจ้าละหวั่น
สิ่งแรกรับรู้ตอนดูคือ นางเอกน่ารักมากครับ 555 อันนี้เข้าตามาวินเป็นอย่างแรกเลย ส่วนตัวหนังก็บอกได้เลยว่าสนุกจริงครับ ช่วงต้นว่าสนุกแล้ว ช่วงหลังๆ ยิ่งสนุกยิ่งขึ้นไปอีก ซึ่งผมคงไม่ร่ายละเอียดอะไรมากน่ะนะครับ เพราะผมว่าส่วนหนึ่งที่ผมรู้สึกสนุกสนานกับหนังก็คงเพราะผมรู้อะไรๆ เกี่ยวกับมันน้อยนี่แหละ
คอหนังซอมบี้ดูได้เลยครับ และขณะเดียวกันผมก็อยากแนะนำให้คนที่ไม่ใช่คอหนังซอมบี้ได้ลองดูด้วยเหมือนกัน หนังสนุกจริงๆ คุ้มค่าแก่การรับชมครับ
เอาล่ะ ถัดจากนี้ก็ขอสปอยล์สักหน่อยล่ะนะครับ เหมาะสำหรับท่านที่ดูแล้วมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ใครยังไม่ดู แนะนำเลยครับว่ายังไม่ต้องอ่าน ไว้ไปดูหนังมาแล้วค่อยแวะมาอ่านก็ได้ (และท่านที่จะคอมเมนต์ หากจะสปอยล์ก็ขอให้ใส่คำว่า Spoiler เอาไว้สักหน่อยนะครับ)
ผมชอบฉากตอนท้ายที่พอถ่ายเสร็จแล้ว ทุกคนที่ต้องไปต่อตัวกันเป็นพีระมิดมนุษย์จำเป็นนั่น สีหน้าแต่ละคนตอนทำงานสำเร็จนี่มันให้ความรู้สึกสุขอย่างบอกไม่ถูกครับ
คือแต่ละคนก่อนหน้านี้อาจจะดูเก๊กบ้าง ไว้ตัวบ้าง อะไรบ้าง (อย่างพระเอกเป็นต้น) แต่พองานสำเร็จลุล่วงแล้ว ทุกคนต่างก็มีสีหน้าสบายใจ เหมือนงานถ่ายทำที่แสนจะวุ่นวายรอบนี้กลายเป็นประสบการณ์ดีๆ อีกครั้งหนึ่งของพวกเขา และพวกเขาก็ร่วมมือร่วมใจกันจนการถ่ายทำลุล่วงลงไปได้
ชอบเกินคาดครับ เพราะไม่ได้คาดไว้เลยว่าจะเจออะไรแบบนี้ในหนัง ว่างๆ คงดูซ้ำอีกน่ะครับ สนุกดี
