รีวิว Morbius (2022)
เรื่องราวของชายที่ชื่อว่า ดร.ไมเคิล มอร์เบียส (รับบทโดย จาเรด เลโต) ชายที่มีอาการป่วยตั้งแต่กำเนิดMichael Morbius นักวิทยาศาสตร์ผู้ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคเลือดหายากของตนเองตั้งแต่วัยเด็ก และเขาก็มีเป้าหมายที่จะรักษาตนเองให้หายให้กลายเป็นมนุษย์ปกติ แต่แทนที่เขาจะหาย การรักษาของเขาโดยใช้ค้างคาวเป็นตัวช่วย มันทำให้เขากลายเป็นแวมไพร์ผู้กระหายเลือด เขาเป็นโลกที่เลือดจะแข็งตัวอยู่ตลอดเวลา ทำให้ร่างกายไม่สมบูรณ์ และต้องถ่ายเลือดในร่างกายวันละ 3 ครั้ง เพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ดร.ไมเคิล มอร์เบียส
จึงมีความฝันมาตั้งแต่เด็กๆที่จะโตขึ้นไปเป็นหมอ เพื่อหาทุกวิถีทางในการรักษาโลกร้ายนี้ให้จงได้ จนเวลาผ่านมาหลายปี เขาก็เป็นหมอได้สำเร็จตามที่เขาหวังไว้ เขาทำการสร้างเลือดเทียมได้สำเร็จ และเลือดนั้นก็เป็นผลงานที่ช่วยเหลือผู้คนได้เยอะมากๆ อาทิ คนที่เกิดอุบัติเหตุ หรือคนที่ต้องการเลือดแบบเร่งด่วน ซึ่งถ้าปกติก็ต้องไปตามหาเลือดหรือขอบริจาคเลือดจากคนที่ตรงกัน แต่ในหนังคือไม่ต้อง
เพราะสามารถใช้เลือดที่ ดร.ไมเคิลคิดมาใช้แทนได้ทันที ทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบล จากความสำเร็จในครั้งนี้ แต่ตัวของ ดร.ไมเคิล กลับไม่ยอมรับรางวัล เพราะสำหรับเขาแม้ว่าจะสร้างเลือดเทียมมาได้ แต่ก็ยังไม่สามารถรักษาโรคของตัวเองได้ เขาจึงมองว่ามันเป็นการทดลองที่ไม่ประสบความสำเร็จ จากนั้นเขาจึงลองหาวิธีการใหม่ โดยการศึกษาค้างค้าว เพราะว่าเวลาค้างคาวดูดเลือดเหยื่อ
ค้างคาวจะปล่อยสารบางอย่างมาเพื่อให้เลือดไม่แข็งตัว เขาจึงอยากสกัดสารนั้นมาฉีดใส่ตัวเอง เลือดเขาจะได้ไม่แข็งตัว ซึ่งเขาได้ทดลองกับหนูทดลองแล้วสำเร็จ จึงตัดสินใจที่จะทดลองกับตัวเอง แต่ปรากฎว่าสารที่เขาฉีดเข้าไป มันทำให้เขากลายพันธ์เป็นตัวประหลาด สุดท้ายแล้วเรื่องราวทั้งหมดจะลงเอยอย่างไร คงต้องไปรับชมกันด้วยตาตัวเอง
สำหรับ Morbius แอนตี้ฮีโร่เรื่องที่ 2 จาก Sony Marvel ที่หวังจะเปิดจักรวาลคู่ปรับไอ้แมงมุมเหมือน Venom ที่ประสบความสำเร็จไปแล้ว 2 ภาค หนังมาในสไตล์แบบหนังฮีโร่ยุคเก่า มีหลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่ดำเนินเรื่องได้ไม่ไหวลื่น หนังออกแนวดูง่ายๆไม่มีอะไรซับซ้อนไม่มีซีนไคล้แม็กซ์ที่เร้าใจว่าง่ายๆคือเหมือนดำเนินเรื่องไปตามสูตรซะมากกว่า หน้าหนังไม่โดนใจนักวิจารณ์ที่ตำหนิว่าห่วย แต่หนังกลับไปโดนใจผู้ชมที่มองว่าไม่ได้แย่ อันนี้แล้วแต่มุมมอง โทนเรื่องไม่ได้หวือหวาเป็นหนังที่คนชอบหนังฮีโร่น่าจะชอบ ส่วนคอหนังทั่วไปเปิดใจดูได้สบายๆ
หากใครเป็นแฟนคอมมิคจะรู้ว่า Spider Man มีคู่ปรับมากมาย และหนึ่งในนันคือ Morbius แอนตี้ฮีโร่ ชายหนุ่มที่พยายามจะหาหนทางรักษาโรคเลือดหายากที่เขาต้องการช่วยเหลือคนที่ประสบปัญหาแบบเดิมกับเขา
เมื่อเขาเสี่ยงเอาตัวเองไปทดลอง สิ่งที่ได้กลับมาคือพลังอันมหาศาลจากค้าวคาว มีร่างกายที่เป็นปกติ แต่ผลลัพธ์มันทำให้เขามีร่างกายที่อัปลักษณ์ หนังเล่าเรื่องถึงความทุ่มเทของชายคนหนึ่ง ที่ต้องมีชีวิตลมหายใจเป็นแอนตี้ฮีโร่
พยายามควบคุมไม่ให้ไปดูดเลือดฆ่าคน หนังเกริ่นนำไปกับตัวละคร จากนั้นก็ค่อยๆ เปิดเผยตัวละครร้ายที่เกิดมาพร้อมความทะเยอทะยานลุ่มหลงในพลังที่ได้มาใช้ไปในทางที่ผิดๆ ซึ่งแตกต่างจากตัว Morbius ที่ไม่ได้เต็มใจจะเป็นแวมไพรส์แบบนี้ น่าเสียดายที่การปูพื้นหลังแบ็คกราวด์ความสัมพันธ์ดูจะขาดๆเกินไปสักหน่อย
จาเรด เลโต รับบทเป็น ดร.ไมเคิล มอร์เบียส
เอเดรีย อาโจน่า รับบทเป็น มาร์ทีน แบนครอฟ์
แมตต์ สมิธ รับบทเป็น ลูเซียส คราวน์ (ไมโล)
ไทริส กิ๊บสัน รับบทเป็น ไซม่อน สเทราด์
อาร์ชีย์ เรน็อกซ์ รับบทเป็น บ็อบบี้
ส่วนตัวผมหลังจากดูจบ ผมไม่ได้รู้สึกเซ็งหรือไม่ชอบหนังเรื่องนี้ แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ และยังพอสนุกไปกับหนังได้พอสมควร ส่วนตัวผมกลับชอบเรื่องนี้มากกว่า Venom ภาค 2 นะ แต่อยู่ในระดับพอเดียวกับ Venom ภาคแรก ผมขอเริ่มจากสิ่งที่ห่วยที่สุดของหนังเรื่องนี้ ก็คงจะหนีไม่พ้นเรื่องบทและการดำเนินเรื่อง เพราะมันล้าหลังมากๆ เหมือนนั่งดูหนังซูเปอร์ฮีโร่สมัยก่อน ทุกอย่างบังเอิญไปหมด และไม่สมเหตุสมผล
อย่างเหตุผลที่พระเอกกับตัวร้ายทะเลาะกัน ที่จริงมันเป็นเรื่องเล็กมากๆ ไม่ได้ใหญ่โตอะไรเลย ตอนดูหงุดหงิดจริง คือแค่พระเอกอธิบายว่าไม่ให้ฉีดเพราะอะไร เรื่องก็ไม่เกิดแล้ว แต่พระเอกดันไม่พูด และไล่เพื่อนไป ซึ่งถ้าตามความจริง เงินที่ใช้ในการทดลองก็คือเงินของเพื่อน ดังนั้นคนที่ออกเงินก็ควรมีส่วนที่จะรู้ไหม ว่าเอาเงินเขาไปทำอะไร แต่บทกลับเขียนมาอีกแบบ คือเหมือนคนเขียนบทจงใจว่ามันต้องเป็นแบบนี้ จะได้มีเรื่องทะเลาะกัน
สิ่งที่ดีของหนังคือ การเล่าเรื่องโฟกัสไปยัง Morbius เป็นหลัก เราได้เห็นทักษะความสามารถที่เขาคอนโทรลคลื่นเสียง พลังที่เหาะเหินเดินบนอากาศได้ คือเทคนิคงานภาพในพาร์ทของตัวละครหลักทำออกมาได้ดี จุดนี้เองช่วยชับเคลื่อนให้หนังดูได้เพลินๆแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก เพราะจุดนี้เองช่วยเสริมให้ฉากแอ็คชั่นมีความแข็งแรงตามไปด้วย ช่วงครึ่งทางแรก Morbuis ใช้หลักการทางวิทยาศาสตร์เพื่อเอาตัวรอด
แต่ครึ่งเรื่องหลังเขากลายเป็นฮีโร่ที่ใช้ความรู้สึกปกป้องคนรอบข้าง เขาไม่ได้ฆ่าใครโดยไม่มีเหตุผล เพื่อจะกินเลือดมนุษย์แต่เขายังมีจิตใจมีความเป็นมนุษย์และไม่หลงระเริงกับพลังที่ได้มาจากการทดลองที่ผิดพลาด มันเลยทำให้เรารู้ว่าเขาไม่ได้เป็นคนร้ายสักหน่อย ตรงข้ามเลยมันแค่รูปลักษณ์ที่โดนตัดสินแค่นั้น
รีวิว Morbius (2022)
นักแสดงนำอย่าง Jared Leto ร็อคสตาร์มากความสามารถ การมารับบท Morbius ส่วนหนึ่งก็เพราะอยากจะพิสูจน์ตัวเองในบทแอนตี้ฮีโร่อีกครั้ง ฝีมือการแสดงชื่อเสียงเก่าๆช่วยหนังได้มาก แม้เนื้อหาจะเดินตามสูตรหนังฮีโร่ทั่วไป ปูพื้นหลังที่มาที่ไป รู้สึกว่าเขาตีความเป็นตัวละครแวมไพรส์ให้ออกมาดีกว่าที่เราคาดคิดเอาไว้ พอแปลงกายเป็นแวมไพรส์ดูดาร์ดดูโหด เสื้อผ้าหน้าผมคอสตูมช่วยเขาได้เยอะ
คือออกแบบใช้ได้ พอได้เห็นฉากแอ็คชั่นความเร็ว การควบคุมพลังค้าวคาว หรือคลื่นไฟฟ้า คือหนังพยายามดึงจุดเด่นตัวละครนี้จากคอมมิคออกมาเพื่อให้มีเอกลักษณ์ที่น่าจดจำ เอาเป็นว่า Jared แบกเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบได้สบาย ทำให้หนังดูเพลินๆแบบไม่ต้องคิดอะไรให้ซับซ้อน
คือเอาจริง ๆ ก็ต้องยอมรับว่า เสียงวิจารณ์ในแง่ลบจากต่างประเทศต่อหนังเรื่องนี้มันช่างหนาหูเสียเหลือเกิน โดยเฉพาะ 2 จุดที่นักรีวิวต่างประเทศส่วนใหญ่ที่รุมโจมตีหนังเรื่องนี้กันแบบสามัคคีก็คือ บทที่มีปัญหา กับซีจีงานหยาบ ผู้เขียนเองแม้จะพยายามปิดหูปิดตา และพยายามคิดว่า มันก็คงอีหรอบเดียวกับ Venom นั่นแหละ คือดูเอาแอ็กชันและตลกแบบกาว ๆ พอได้ จะหวังให้ Hype ประทับใจเหมือนสไปเดอร์-แมนที่ฉายปลายปีที่แล้วคงจะยากเกินฝันไปหน่อย
เอาอย่างแรกก่อนครับ เรื่องซีจี เอาจริงแล้วซีจีหนังเรื่องนี้ ผู้เขียนเองก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันงานหยาบอะไรถึงขนาดนั้นนะครับ เอาจริง ๆ ในแง่โปรดักชันโดยรวม ๆ ทั้งการถ่ายภาพ มุมกล้อง แม้ผู้เขียนเองจะแอบรำคาญออราม่วง ๆ ตอนที่มอร์เบียสกำลังแปลงกาย (ที่ผู้กำกับบอกว่าได้แรงบันดาลใจมาจากโปเกมอน!) อยู่บ้างก็ตาม คือมันดูลายตาน่ะครับ ยิ่งออราออกมาเยอะยิ่งลายตาหนักเลย แต่ซีจี โปรดักชัน และฉากแอ็กชันโดยรวมก็ถือว่าเป็นไปตามมาตรฐานหนังฮีโรยุคนี้ ไม่ได้มีจุดไหนงานหยาบจนถึงขั้นทุเรศทุรัง
ความรู้สึกหลังดู
ส่วนในแง่ของพล็อตและบท เอาจริง ๆ ผู้เขียนออกจะชอบตัวพล็อตของหนังนะครับ เพราะตัวพล็อตสามารถดึงเอาแกนจากต้นฉบับคอมิก ที่วางให้มอร์เบียส ไม่ได้เป็นฮีโรที่ต้องออกไปต่อสู้ปกป้องโลก เน้นแอ็กชันแพรวพราวเหมือนฮีโรตัวอื่น ๆ แต่เป็นหนังฮีโรที่เน้นดราม่าสู้ชีวิต (แต่ชีวิตสู้กลับ) ต้องต่อสู้กับโรคร้ายและจิตใจด้านมืดของตัวเอง ที่สามารถเปลี่ยนจากคุณหมอผู้อ่อนโยน กลายเป็นปีศาจสุดน่ากลัวได้ทุกเมื่อ เป็นพล็อตการต่อสู้เล็ก ๆ ที่ถือว่าโอเคเลยแหละ แต่สุดท้ายตัวบทเองนี่แหละครับที่มีปัญหาอย่างแรง อย่างที่สื่อต่างประเทศเขารีวิวกันนั่นแหละ
แม้การเดินเรื่องของพล็อตจะพยายามเดินเรื่องด้วยรูปแบบหนังสยองขวัญ ที่ต้องชมว่าทำได้ออกมาสยองขวัญจริง ๆ แต่ปัญหาน่าหนักใจเกี่ยวกับบทก็คือ มันเชยและทื่อสุด ๆ ครับ แม้ว่าพล็อตและสตอรีของตัวละครจะน่าสนใจ แต่การดำเนินเรื่องกลับเชยราวกับเป็นหนังฮีโรเมื่อ 20 ปีที่แล้วอย่างไรก็อย่างนั้นเลย คือแทบจะเดินเรื่องเป็นเส้นตรง และใช้สูตร “ต้นกำเนิดฮีโร” (มีปัญหาชีวิต/ค้นพบพลังโดยบังเอิญ/ควบคุมพลังไม่ค่อยได้/ต้องต่อสู้เหล่าร้าย) กันแบบโต้ง ๆ เลยก็ว่าได้ ซึ่งมันทำให้ตัวหนังเล่าเรื่องได้ออกมาทั้งเชย ทื่อ ไร้เสน่ห์ เดาเรื่องง่ายตั้งแต่องก์แรก และไม่มีความ Hype ใด ๆ เหมือนอย่างที่หนังฮีโรยุคนี้มีกัน แถมมุก Easter Egg ที่ใส่มาก็ดันไม่ค่อยขำซะงั้น
ความเลวร้ายอีกจุดของบทก็คือ การไม่ได้ให้น้ำหนักกับเรื่องราวเอาไว้อย่างเพียงพอจริง ๆ มันก็เลยกลายเป็นว่า การดำเนินเรื่องดูจะไม่ได้ทิ้งปมประเด็นอะไรไว้อย่างชัดเจนนัก จะเล่าเรื่องการต่อสู้กับปีศาจภายในใจตัวเอง หรือเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของมอร์เบียส มาร์ทีน และไมโล ก็ดูจะไม่ลงลึกเท่าไหร่ การปูเรื่องพลังพิเศษของมอร์เบียสก็ยังไม่รอบด้านดี (อยู่ดี ๆ ก็มีพลังแปลก ๆ ที่ไม่รู้จักโผล่มาท้ายเรื่อง)
โดยสรุป แม้ ‘Morbius’ จะมีคาแรกเตอร์และพล็อตที่น่าสนใจ แต่สุดท้ายตัวบทนี่แหละที่ทำให้ตัวหนังทั้งเชยและขาดเสน่ห์ จนดูเหมือนว่าจะไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์ และวางที่ทางของตัวเองในจักรวาลสไปเดอร์-แมนได้สำเร็จ บทป่วย ๆ ทำให้หนังกลายเป็นเพียงหนังซูเปอร์ฮีโรแบบ Old School ที่ถอดคาแรกเตอร์จากคอมิก แล้วก็เล่าเรื่องตามสูตรแบบเด๊ะ ๆ โดยที่ไม่ได้เพิ่มมิติให้กับตัวละคร สอดแทรกประเด็นซีเรียสเหมือนหนังฮีโรยุคปัจจุบัน หรือเพิ่มเสน่ห์เฉพาะตัวให้มีความน่าจดจำได้สักเท่าไหร่
