รีวิว Thunder and the House of Magic
สวัสดีค่ะวันนี้แอดมินจะมาแนะนำการ์ตูนแมวเหมียวตัวน้อย และตัวอย่างล่าสุดของแอนิเมชั่นยุโรปราคาประหยัดที่ไปถึงฝั่งอเมริกา Thunder and the House of Magic ของเบลเยี่ยม (ก่อนหน้านี้เคยเห็นในตลาดต่างประเทศภายใต้ชื่อ The House of Magic) เป็นการแสดงที่รวดเร็วและน่าเพลิดเพลินซึ่งน่าจะพิสูจน์ได้ว่าเป็นที่สนใจของคนหนุ่มสาว tykes สามารถดูได้ที่
ถ้าไม่จำเป็นต้องเป็นพี่เลี้ยงผู้ใหญ่ของพวกเขา ด้วยโครงเรื่องที่เป็นสูตรและตัวละครแบบโปรเฟสเซอร์ที่ชวนให้นึกถึงภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องก่อนๆ หลายเรื่อง ความพยายามล่าสุดของ Ben Stassen (Fly Me to the Moon) และ Jeremie Degruson น่าจะดึงดูดผู้ชมได้มากที่สุดจากโฮมวิดีโอที่กำลังจะออกฉาย
และตัวละครในเรื่องที่เปล่งออกมาโดย Murray Blue เป็นแมวลายสีส้มที่น่ารัก ซึ่งในฉากเปิดถูกทอดทิ้งอย่างหยาบคายบนถนนและเกือบจะตกเป็นเหยื่อของการจราจรที่จะมาถึง เขาลี้ภัยในคฤหาสน์สไตล์โกธิกที่มีนักมายากลวัยเกษียณ (ดั๊ก สโตน) อาศัยอยู่ และสัตว์เลี้ยงจำนวนมากและหุ่นยนต์ที่ออกแบบเองได้ ในบรรดาสิ่งมีชีวิตที่พิสูจน์ได้น้อยกว่าการต้อนรับแมวที่สอดประสานนั้น ได้แก่ กระต่ายที่มีสำเนียง Cockney (George Babbit) และเมาส์เพื่อนสนิทของเขา (Shanelle Grey)
เมื่อนักมายากลมารวมตัวกันที่โรงพยาบาลหลังจากประสบอุบัติเหตุ หลานชายของตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ขี้โมโหของเขา แดนนี่ (แกรนท์ จอร์จ) วางแผนที่จะทำให้แน่ใจว่าชายชราคนนั้นจะจบลงที่บ้านพักคนชราเพื่อที่เขาจะได้ยึดทรัพย์สินล้ำค่าได้ ธันเดอร์ผู้กล้าหาญและสัตว์อื่นๆ รวมกลุ่มกันเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้น โดยแกล้งผู้ซื้อโดยแสร้งทำเป็นว่าบ้านถูกหลอกหลอนและหาประโยชน์จากการแพ้อย่างรุนแรงของแดนนี่กับสะเก็ดผิวหนังของแมว
ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากภาพยนตร์สถานที่ท่องเที่ยวในสวนสนุก 4 มิติ โดยนำเสนอเนื้อหาหักหลังต้นกำเนิดด้วยการไล่ล่าสไตล์ POV ที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเวียนหัว ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นถึงความเบื่อหน่ายในความถี่ของภาพยนตร์อย่างรวดเร็ว เดิมทีได้รับการออกแบบให้ฉายในรูปแบบ 3 มิติ มีฉากต่างๆ มากมายที่มีวัตถุพุ่งเข้าใส่ใบหน้าของผู้ชม เอฟเฟกต์จำเป็นต้องเจือจางด้วยการนำเสนอแบบ 2 มิติในประเทศ
ถึงกระนั้น คอมพิวเตอร์แอนิเมชันก็มีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่อง และรู้สึกสดชื่นเป็นพิเศษเมื่อได้ฟังตัวละครแอนิเมชันที่เปล่งออกมาโดยนักแสดงที่มีความสามารถและไม่คุ้นเคย มากกว่าที่จะเป็นผู้เล่นตัวจริงของดาราดังทั่วไปที่ประกอบขึ้นเพื่อการ์ตูนฮอลลีวูด ครั้งหนึ่ง คุณไม่จำเป็นต้องฟุ้งซ่านอย่างไม่รู้จบในการเล่นเกมระบุเสียง
และลองนึกภาพ Wile E. Coyote ในฐานะนักเคลื่อนไหวต่อต้านการขับไล่ นั่นคือ Thunder ลูกแมวสีส้มที่ตกอยู่ในอันตรายบ่อยครั้งในช่วง “Thunder and the House of Magic” สิ่งที่เขาต้องการคือที่ที่เขาและเพื่อนสองสามคนสามารถเรียกว่าบ้านได้ แต่เขาแทบจะไม่สามารถงีบหลับแมวได้โดยไม่ถูกคุกคามจากรถที่ส่งเสียงหวือหวา ทำลายลูกบอลหรือแว๊บบิต
การผจญภัยของชาวเบลเยี่ยมด้วยคอมพิวเตอร์แอนิเมชันนี้ออกแบบมาสำหรับเด็ก ผู้ชมวัยหนุ่มสาวเหล่านั้นคงไม่ทราบว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการผสมผสานระหว่าง “Home Alone” และ “Toy Story” โดยมีคำใบ้ของการ์ตูนของ Warner Brothers ในปี 1950 ที่โคโยตี้
รีวิว Thunder and the House of Magic
และสัตว์อื่น ๆ ถูกบดขยี้และหั่นเป็นชิ้นเป็นประจำ (หากชั่วคราว) หรือร้องเพลง แฟนๆ สัตว์พูดได้ตัวเล็กที่สุดอาจรู้สึกตกใจกับผู้กำกับ Jeremy Degruson และรูปแบบมุมมองที่สดใสของ Ben Stassen ซึ่งดูเหมือนจะทำให้ผู้ชมเป็นศูนย์กลางของการต่อสู้ระยะประชิดทุกครั้ง ดูได้แล้วที่
และเห็นได้ชัดว่า Pixar ใช้งบประมาณเพียงเล็กน้อย “Thunder” ไม่ได้อวดรูปลักษณ์ที่โดดเด่นหรือเสียงที่โด่งดัง แต่ตัวละครของมันน่าดึงดูดและฉากแอ็คชั่นก็ทำให้ดีอกดีใจ แม้ว่าผู้ใหญ่อาจมีเสน่ห์ดึงดูด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาเป็นนักเล่นแมว แต่ผู้ชมที่อายุน้อยกว่ามักจะหลงเสน่ห์มากที่สุด
ซึ่งลูกแมวธันเดอร์ (ให้เสียงโดยเมอร์เรย์ บลู) ถูกทอดทิ้ง ต้อนรับ และท้าทายใน “Thunder and the House of Magic” (nWave รูปภาพ)
By Mark Jenkinsกันยายน 4, 2014
และลองนึกภาพ Wile E. Coyote ในฐานะนักเคลื่อนไหวต่อต้านการขับไล่ นั่นคือ Thunder ลูกแมวสีส้มที่ตกอยู่ในอันตรายบ่อยครั้งในช่วง “Thunder and the House of Magic” สิ่งที่เขาต้องการคือที่ที่เขาและเพื่อนสองสามคนสามารถเรียกว่าบ้านได้ แต่เขาแทบจะไม่สามารถงีบหลับแมวได้โดยไม่ถูกคุกคามจากรถที่ส่งเสียงหวือหวา ทำลายลูกบอลหรือแว๊บบิต
ซึ่งการผจญภัยของชาวเบลเยี่ยมด้วยคอมพิวเตอร์แอนิเมชันนี้ออกแบบมาสำหรับเด็ก ผู้ชมวัยหนุ่มสาวเหล่านั้นคงไม่ทราบว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการผสมผสานระหว่าง “Home Alone” และ “Toy Story”
โดยมีคำใบ้ของการ์ตูนของ Warner Brothers ในปี 1950 ที่โคโยตี้และสัตว์อื่น ๆ ถูกบดขยี้และหั่นเป็นชิ้นเป็นประจำ (หากชั่วคราว) หรือร้องเพลง แฟนๆ สัตว์พูดได้ตัวเล็กที่สุดอาจรู้สึกตกใจกับผู้กำกับ Jeremy Degruson และรูปแบบมุมมองที่สดใสของ Ben Stassen ซึ่งดูเหมือนจะทำให้ผู้ชมเป็นศูนย์กลางของการต่อสู้ระยะประชิดทุกครั้ง
และเห็นได้ชัดว่า Pixar ใช้งบประมาณเพียงเล็กน้อย “Thunder” ไม่ได้อวดรูปลักษณ์ที่โดดเด่นหรือเสียงที่โด่งดัง แต่ตัวละครของมันน่าดึงดูดและฉากแอ็คชั่นก็ทำให้ดีอกดีใจ แม้ว่าผู้ใหญ่อาจมีเสน่ห์ดึงดูด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาเป็นนักเล่นแมว แต่ผู้ชมที่อายุน้อยกว่ามักจะหลงเสน่ห์มากที่สุด
ความรู้สึกหลังดู
ในซีเควนซ์เปิดสุดเร้าใจอย่างน่าประหลาด Thunder ถูกทิ้งร้างในย่านชานเมืองที่ดูเหมือนย่านชานเมืองของอเมริกาโดยครอบครัวที่เพิ่งถูกขับไล่ เจ้าแมวสับสนและถูกคุกคาม ราวกับเป็นรถบัส รถยนต์หลายคันและนักเล่นสเกตบอร์ดเกือบจะแบนเขา
หลังจากได้รับคำแนะนำที่ไม่พึงประสงค์จากชิวาวาที่เน้นเสียงเม็กซิกัน ซึ่งเป็นหนึ่งในตัวละครประกอบที่โชคร้ายจริงๆ ทันเดอร์ก็พบทางไปยังคฤหาสน์สไตล์วิคตอเรียน เขาได้รับการต้อนรับจากลอว์เรนซ์ นักมายากลผมหงอก ซึ่งตอนนี้ทำท่าสมัยเก่าส่วนใหญ่อยู่ในหอผู้ป่วยเด็กของโรงพยาบาลท้องถิ่น
ลอว์เรนซ์เปลี่ยนเครื่องใช้ทั่วไปบางตัวให้กลายเป็นหุ่นยนต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอดิสันผู้ช่วยหัวหลอดไฟ สิ่งมีชีวิตที่มีพลังแต่ไร้เสียงเหล่านี้จะกลายเป็นพันธมิตรของธันเดอร์ในไม่ช้า แต่แมวไม่ได้รับการยอมรับจากสัตว์สองตัวที่ใช้ในการกระทำของลอว์เรนซ์คือแจ็คกระต่ายและแม็กกี้หนู (คู่ของนกรัก Carla และ Carlo ยินดีต้อนรับมากกว่า)
ลองนึกภาพ Wile E. Coyote ในฐานะนักเคลื่อนไหวต่อต้านการขับไล่ นั่นคือ Thunder ลูกแมวสีส้มที่ตกอยู่ในอันตรายบ่อยครั้งในช่วง “Thunder and the House of Magic” สิ่งที่เขาต้องการคือที่ที่เขาและเพื่อนสองสามคนสามารถเรียกว่าบ้านได้ แต่เขาแทบจะไม่สามารถงีบหลับแมวได้โดยไม่ถูกคุกคามจากรถที่ส่งเสียงหวือหวา ทำลายลูกบอลหรือแว๊บบิต
การผจญภัยของชาวเบลเยี่ยมด้วยคอมพิวเตอร์แอนิเมชันนี้ออกแบบมาสำหรับเด็ก ผู้ชมวัยหนุ่มสาวเหล่านั้นคงไม่ทราบว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการผสมผสานระหว่าง “Home Alone” และ “Toy Story” โดยมีคำใบ้ของการ์ตูนของ Warner Brothers
ในหลาย ๆ ด้านอุตสาหกรรมแอนิเมชั่นฮอลลีวูดได้ทำลายตลาดให้กับทุกคน ดิสนีย์และพิกซาร์เป็นผู้นำกลุ่ม DreamWorks, Fox, Sony ที่มีทรัพยากรเพียงพอในการกำจัด: พวกเขาสามารถจ้างผู้ที่มีพรสวรรค์ที่ดีที่สุดได้อย่างง่ายดายและโจมตีคนทั้งโลกด้วยสินค้าผูกเน็คไทที่น่ารัก ได้ที่
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นภาพยนตร์ก็ตาม การผลิตไม่ค่อยดีนัก เป็นเรื่องน่าละอายจริงๆ เพราะมันหมายความว่าความพยายามแบบกึ่งอิสระที่มีขนาดเล็กกว่าอย่าง The House of Magic ซึ่งเป็นผลงานร่วมสร้างของฝรั่งเศสที่มีเสน่ห์อย่างที่สุด อาจล้มเหลวได้ง่ายเกินไป
ซึ่งแมวตัวหนึ่งถูกเจ้าของทอดทิ้งโดยแอบย่องเข้าไปในคฤหาสน์ลึกลับที่สัตว์เลี้ยงในละแวกนั้นเชื่อว่ามีผีสิง ในระยะสั้น ตัวเอกของแมวของเราได้ชื่อใหม่ (ทันเดอร์) และเจ้านายคนใหม่ ลอว์เรนซ์ผู้เฒ่าผู้ใจดีซึ่งเป็นนักมายากลที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในโลกมหัศจรรย์ด้วยของเล่น
และกลไกกลของเขา อย่างไรก็ตาม ธันเดอร์ก็มีศัตรูเพิ่มขึ้นเช่นกัน: แจ็ค แรบบิทและแม็กกี้ เมาส์ไม่มีเจตนาที่จะปล่อยให้เขากลายเป็นส่วนหนึ่งของการกระทำของลอว์เรนซ์ แม้ว่าแดนนี่จะเป็นหลานชายที่ชั่วร้ายของลอว์เรนซ์วางแผนที่จะขายบ้านทิ้ง
ในพล็อตเรื่อง ไม่มีอะไรพิเศษเป็นพิเศษเกี่ยวกับ The House of Magic เรื่องราวดำเนินไปอย่างคาดเดาไม่ได้ แผนการที่ธันเดอร์และเพื่อนของเขาสร้างขึ้นนั้นไม่ได้สร้างสรรค์อย่างมหาศาล และตอนจบของภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ไม่ต้องสงสัยเลย
นอกจากนี้ยังเป็นภาพยนตร์ประเภทที่ความซับซ้อนทางศีลธรรมนั้นมองข้ามได้ง่ายกว่ารวม ดังนั้นอย่าคาดหวังสีเทาหลายเฉดในตัวละครของ Thunder, Lawrence หรือ Danny แม้แต่แจ็ค แรบบิท ผู้ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นถึงคู่อริรองที่เจ้าอารมณ์และขี้โมโหของธันเดอร์ก็ถูกลืมไปอย่างรวดเร็วในตอนจบที่เต็มไปด้วยแอ็กชันของภาพยนตร์เรื่องนี้
แต่ทั้งหมดนั้นประกอบเข้าด้วยกันเป็นเอฟเฟกต์ที่มีเสน่ห์และอ่อนหวานในภาพยนตร์ ซึ่งได้ประโยชน์มหาศาลจากการออกแบบตัวละครที่ยอดเยี่ยม เป็นเรื่องง่ายที่จะให้อภัยการบรรยายที่ตรงไปตรงมาเมื่อ Thunder ที่เด้งดึ๋งและน่ารักอย่างรวดเร็วไปพร้อม ๆ กันอย่างมีประสิทธิภาพและความปรารถนาที่จะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวอีกครั้ง ของเล่นของลอว์เรนซ์ยังเป็นที่รู้จักอย่างมหัศจรรย์อีกด้วย
ซึ่งเอดิสัน หลอดไฟสำหรับเดินที่แสดงออกถึงความรู้สึกที่สุดเท่าที่คุณเคยเห็นมา มีความโดดเด่น แต่ตัวละครประกอบอื่นๆ ก็ได้รับการพัฒนาด้วยความรักเช่นกัน ความสุขส่วนใหญ่ในภาพยนตร์เกิดจากการดูพวกเขามารวมกันเพื่อขัดขวางความพยายามของแดนนี่
เมื่อนำมารวมกันแล้ว The House of Magic ให้ความรู้สึกเหมือนนิทานก่อนนอนที่เบื่อหน่าย: บางครั้งอาจรู้สึกเหมือนสิ่งที่คุณเคยเห็นมานับพันครั้งแล้ว แต่ก็ยังขับเคลื่อนด้วยประกายแห่งเวทมนตร์ที่คุ้นเคยและคุ้นเคย แบบที่ ทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่บ้านไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน หากชื่นชอบการรัวิวของเราก็สามารถติดตามการรีวิวของเราได้ที่
