รีวิว Coco วันอลวน วิญญาณอลเวง
สวัสดีค่ะวันนี้แอดจะมารีวิวหนังครอบครัวพิกซาร์ รวมร่างกับหนังเพลงผจญภัยแบบดิสนีย์ มันก็อิ่มกันทั้งหูทั้งใจเลยงานนี้ เรื่องราวของ “มิเกล” เด็กชายที่ฝันอยากจะเป็นนักดนตรีชื่อดังเหมือนกับไอดอลของเขา ขณะที่เขากำลังหลงระเริงกับการเล่นดนตรี
ก็ได้บังเอิญไปพบกับความลับของบรรพบุรุษในเทศกาลแห่งความตาย ซึ่งเป็นวัฒนธรรมพื้นเมืองของชาวเม็กซิกัน จะเป็นอย่างไรถ้าเราได้ผจญภัยในดินแดนหลังความตาย ? มิเกลต้องขอความช่วยเหลือจากบรรพบุรุษนักดนตรีเพื่อกลับมายังโลกของเขา จนได้พบกับ “เฮคเตอร์” วิญญาณจอมต้มตุ๋น จนเกิดเป็นมิตรภาพอันแสนงดงาม
ถ้าตระกูลของคุณมีคำสอนสำคัญที่ยึดถือกันมาหลายรุ่นคือ ห้าม เล่นดนตรีเด็ดขาด แล้วถ้าความฝันของคุณคือการเป็นนักดนตรีที่ยิ่งใหญ่อย่างไอดอลในตำนานล่ะ ถ้าคุณถูกสั่งให้ต้องเลือกระหว่างครอบครัวที่รักหรือสิ่งที่รัก คุณจะทำอย่างไร?
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็กหนุ่มวัยแสวงหาตัวตนอย่าง มิเกล ผู้ใฝ่ฝันจะเป็นอย่าง เออร์เนสโต้ เดอ ลา ครูซ นักดนตรีที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์ของเม็กซิโก แล้ววันแห่งคนตาย ประเพณีที่คนเม็กซิกันเชื่อว่าวิญญาณบรรพบุรุษจะกลับมาเยี่ยมญาติ ๆ ของตนก็วนมาถึง
แต่สำหรับเขามันคือโอกาสในการเข้าแข่งขันโชว์ความสามารถด้านดนตรีที่เขาแอบฝึกฝนมาตลอด เคราะห์ร้ายไปหน่อยที่อุปสรรคมากมายขัดขวางเขาจนทำให้เขาหลุดไปในโลกวิญญาณ และทางที่จะกลับมาได้ก็มีเพียงการทำให้ผีบรรพบุรุษยอมรับในตัวเขาให้ได้ ซึ่งก็ไม่น่ามีปัญหาถ้าเขาจะยอมเลิกเล่นดนตรีที่เป็นความฝันไปตลอดชีวิตได้ง่าย ๆ
Coco วันอลวน วิญญาณอลเวง เป็นแอนิเมชั่นขนาดยาวเรื่องที่ 19 ของ พิกซาร์ แอนิเมชั่น สตูดิโอส์ ซึ่ีงใช้เวลาพัฒนานานมากถึง 7 ปี นานสุดของสตูดิโอเลยด้วย โดยรอบนี้ยังนำทีมหนังครอบครัวอย่างผู้กำกับ ลี อันคริช แห่ง Toy Story 3 มากำกับร่วมกับ เอเดรียน โมลิน่า ผู้สร้างสรรค์เรื่องราวใน Monsters University โดยมี ดาร์ลา เค. แอนเดอร์สัน จาก Toy Story 3 อำนวยการสร้าง หนังเลยออกมาแนวครอบครัวอบอุ่นซาบซึ้งใจดูได้ทั้งผู้ใหญ่และเด็ก ๆ เลยทีเดียว ซึ่งก็เหมือนเป็นลายเซ็นงานของพิกซาร์ที่สร้างฐานแฟนได้ทั่วโลกมาตลอดด้วย
แต่สิ่งที่รู้สึกทำให้หนังเรื่องนี้พิเศษกว่าหนังพิกซาร์เรื่องที่ผ่าน ๆ มา ก็ตรงมันมีส่วนผสมความเป็น ดิสนีย์แอนิเมชั่นสตูดิโอ ที่ทำหนังอย่าง Frozen หรือ Moana อยู่ไม่ใช่น้อยเลย การเกิดของดิสนีย์พิกซาร์คราวนี้ ถือว่าลงตัวมากสามารถดึงจุดแข็งจุดดีของแต่ละค่ายมาใช้อย่างลงตัว ด้วยความเป็นหนังเกี่ยวกับดนตรีด้วยทำให้เราได้ดูหนังพิกซาร์ที่มีเพลงเป็นองค์ประกอบหลักอย่างที่ไม่ค่อยได้เห็นด้วย ซึ่งเพลง อย่าลืมฉัน ที่เป็นตัวเอกนี่ยิ่งเดินเรื่องไปยิ่งซึ้งและเพราะขึ้นเรื่อย ๆ เลยครับ ต่อไปเราน่าจะได้ดูแอนิเมชั่นคุณภาพสูง ๆ จากดิสนีย์พิกซาร์นี้มากขึ้นด้วยครับ
นอกจากเส้นเรื่องของครอบครัวมิเกล ปริศนาที่ทำให้เราต้องติดตามการผจญภัยนี้จะแข็งแรงแล้ว รายละเอียดที่เปี่ยมสีสันและสนุกมาก ๆ ในโลกของคนตายก็เป็นตัวชูโรงสำคัญที่ทำให้ดูได้อย่างเพลิดเพลินด้วย นอกจากนี้หนังยังใส่วัฒนธรรมเม็กซิกันที่ศึกษามาอย่างดี
ทำให้เราได้เห็นความงดงามในแบบวิถีเม็กซิกันด้วย ตรงนี้พวกฝรั่งน่าจะชอบเพราะเขาสนใจวัฒนธรรมที่แตกต่างอยู่แล้ว ยิ่งเป็นเม็กซิกันที่พรมแดนติดกันด้วยก็คงได้อารมณ์ความใกล้ชิดเพิ่มมากขึ้นด้วย นอกจากนี้ยังมีคนดังในอดีตของเม็กซิโกมาปรากฏในเรื่องด้วย ทั้งอดีตดารา ทั้งศิลปินสาวชื่อดังอย่าง ฟรีดา คาห์โล เป็นต้น ตรงนี้น่าจะได้ใจคนเม็กซิกันมากเพราะหนังทุบสถิติทำเงินสูงสุดของประเทศไปแล้ว
แต่ส่วนบ้านเราอาจไม่คุ้นชินในแง่วัฒนธรรมนี้ ก็อาจดรอปความสนุกในการดูวัฒนธรรมหรือคนดังต่างบ้านต่างเมืองไปนิดหน่อย แต่ก็ได้ความคุ้นเคยเรื่องความเชื่อผีบรรพบุรุษมาทดแทน ทั้งตัวหนังก็ใส่คำอธิบายกฏต่าง ๆ ในโลกคนตายไว้อย่าฉลาดมาก ๆ
ทำให้เราอินกับเรื่องราวได้มากขึ้นเหมือนกัน แถมตัวประกอบลูกคู่อย่าง เจ้าหมาถนน และผีโครงกระดูกไม่มีญาติอย่าง เฮกเตอร์ ก็โดดเด่นช่วยให้หนังดูสนุกขึ้นมาก สิ่งที่ชื่นชมเลยคือการเก็บรายละเอียดในบทมาครบมาก ทีมบทแน่น ทิ้งอะไรไว้ก็มาตามใช้เซอร์ไพร้สคนดูได้อยู่หมัดทุกเม็ดเลย
รีวิว Coco วันอลวน วิญญาณอลเวง
มันเป็นเรื่องของเด็กชายที่ชื่อ มิเกล (Anthony Gonzalez) เขาเกิดมาในตระกูลที่เกลียดทุกสิ่งที่เกี่ยวกับดนตรี เขาจึงถูกห้ามยุ่งเกี่ยวไม่ว่าจะด้านไหนก็ตาม เดินเข้าไปในย่านที่เขาเล่นดนตรีก็ไม่ได้ ใครมาเล่นดนตรีหน้าบ้านก็ถูกไล่ จะจับเครื่องดนตรีนี่อย่าได้หวังเลย
มูลเหตุของความรังเกียจเสียงดนตรีของคนในตระกูลนี่มันมาจากปาป้า ตาทวดของเขาก็เคยเป็นศิลปินชื่อดัง ก่อนจะเดินจากครอบครัวไปไม่กลับมา ฝันอยากที่จะเป็นนักดนตรีที่ประสบความสำเร็จเหมือนกับไอดอล Ernesto de la Cruz (Benjamin Bratt) แต่ความรักในเสียงดนตรี และพรสวรรค์ที่มีในการเล่นและร้อง
นำพาให้เขาไปสู่อีกโลกหนึ่งอย่างไม่ได้ตั้งใจ
มิเกลเดินเข้าไปสู่โลกแห่งคนตาย เขาได้พบเจอกับ เฮ็คเตอร์ (Gael Garcia Bernal) ชายในร่างโครงกระดูกผู้ร่วมผจญภัย
และทำให้มิเกลได้รู้จักกับเรื่องราวที่ถูกปิดตายไว้มาเนิ่นนาน
รีวิวแอนิเมชั่น ‘วันอลวน วิญญาณอลเวง’
ก่อนเราจะได้พบกับโคโค่นั้น เราจะได้พบกับแอนิเมชั่นขนาดสั้นอย่าง ‘Olaf’s Frozen Adventure’ เป็นเรื่องที่ทำให้ใครหลายคนผู้คิดถึงโอลาฟ แอนน่า และเอลซ่า จะได้อิ่มเอิบอีกครั้ง ทว่าสำหรับผมแล้ว แต่สิ่งที่หนังกำลังพูดถึงจะดูมีมุมน่าสนใจ แต่การนำเสนอดูธรรมดาไป กับเพลงที่ฟังไม่ดึงดูดนัก
กลายเป็นช่วงเวลาที่อยากปล่อยให้ผ่านๆ ไป
แล้วก็ได้เวลาของแอนิเมชั่นเรื่องยาวที่ผมรอคอย มันหยิบเอาความเป็นเม็กซิกันเข้ามาใส่แบบเต็มๆ พวกเขามีความโดดเด่นทางด้านดนตรี จึงใช้เรื่องราวของดนตรีเป็นเครื่องนำทาง ทว่ามิเกลเด็กน้อยตัวเอกของเรื่องกลับมีปัญหาในสิ่งที่ตัวเองรักและพรสวรรค์ที่ตัวเองมี นั่นคือ ครอบครัวที่ไม่ยอมรับเสียงดนตรี
ความรู้สึกหลังดู
มิเกลต้องหลบๆ ซ่อนๆ ที่จะอยู่กับสิ่งที่รัก จนวันหนึ่ง เขาพลัดเข้าไปในโลกแห่งวิญญาณ ที่นั่นทำให้เขารู้ว่ามีโอกาสจะได้พบไอดอลที่เขาคลั่งไคล้มานาน ทว่า ที่ๆ เขามานั่นไม่ใช่ที่สำหรับคนเป็น เขากลายเป็นตัวประหลาดของที่นั่นก็จริง
แต่ที่นั่น ทุกวิญญาณรักเสียงดนตรี
‘โคโค่’ เล่าถึงคนที่จากเราไป เขาจะไปอยู่ในโลกหลังความตาย และรอวันที่จะได้กลับมาพบหน้าผู้คนที่เขาผูกพันปีละครั้ง ตราบใดที่ยังมีลูกหลานตั้งรูปไว้รำลึกถึงพวกเขาอยู่ น่าสงสารที่บางวิญญาณกำลังถูกลืมและจะต้องเข้าสู่ช่วงเวลาของ “ความตาย” อีกครั้ง
นอกจากงานภาพที่สดและสวยมากแล้ว บทหนัง คือสิ่งที่โดดเด่นมากของแอนิเมชั่นเรื่องนี้ ครอบครัว ความฝัน เสียงดนตรี ความตาย นำทุกสิ่งมาเกี่ยวข้องกันได้อย่างลงตัว แถมยังมีเซอร์ไพรซ์เป็นระยะ
ให้เราได้อึ้งว่าสิ่งที่รู้นั้นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็น
เด็กน้อยผู้ที่มีความฝัน แต่ไม่ใช่ความฝันที่ครอบครัวต้องการ เขากำลังจะได้พบกับไอดอลที่เขาใคร่อยากพบเจอ ขณะเดียวกัน การได้พบเจอกับเฮคเตอร์ผู้ที่ถูกโลกของคนเป็นลืมเลือน ก็บีบให้มิเกลต้องเลือก
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น แก่นกลางหลักของหนังนั้นขับเน้นไปที่เรื่องของครอบครัว
เรื่องราวค่อยๆ เฉลยให้มิเกลได้รู้ความจริง และทำให้เขาได้รู้ว่าควรจะเลือกอะไร หนังมีช่วงท้ายที่สั่นสะเทือนหัวใจคนดูอย่างรุนแรงมาก คนดูอาจว่าที่ผ่านมา หนังดูได้เพลินๆ ไม่ถึงกับพีคอะไรมาก ไม่ทันได้คิดว่าหนังจะโจมตีได้อยู่หมัดขนาดนี้ ถ้าออกจากโรงพร้อมกับคราบน้ำตาก็อย่าได้คิดอายแต่อย่างใด
เพราะก็น่าจะเป็นกันทั้งโรง
จะมีจุดด้อยอยู่บ้างก็ตรงที่ตัวละครเป็นผีโครงกระดูก อาจจะไม่ค่อยถูกจิตของเหล่าเด็กๆ อยู่พอควร หนังพูดถึงโลกแห่งความตาย ซึ่งก็อาจจะเข้าใจได้ยากสำหรับเด็กเล็ก
เรื่องราวที่พูดถึงจำเป็นต้องใช้ประสบการณ์ชีวิตประมาณหนึ่ง เพราะการมีครอบครัว ย่อมต้องมีทั้งช่วงเวลาของการเกิดสมาชิกใหม่ และการจากลาไปของสมาชิกบางคน ต้องได้ยิ้มแย้มกับการเข้ามา และคงได้เคยร้องไห้เสียใจกับการจากไป เคยดื้อดึงก่อนจะได้ให้ความหวังดีกับคนในบ้าน เคยหลายๆ สิ่งที่ทำให้รู้ว่า “ความผูกพัน” มันมีอยู่จริงรอบๆ ตัวเขา
อย่างไรก็ตาม ‘โคโค่ วันอลวน วิญญาณอลเวง’ ก็เป็นแอนิเมชั่นที่น่าประทับใจส่งท้ายปี 2560 อย่างแท้จริง
ชื่อภาพยนตร์: Coco / วันอลวน วิญญาณอลเวง
ผู้กำกับภาพยนตร์: Lee Unkrich, Adrian Molina (co-director)
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: Adrian Molina, Matthew Aldrich
นักแสดงนำ: Anthony Gonzalez, Gael Garcia Bernal, Benjamin Bratt, Alanna Ubach, Renee Victor
ดนตรีประกอบ: Michael Giacchino
ความยาว: 109 นาที
แนว/ประเภท: Animation, Adventure, Comedy, Family, Fantasy, Musical, Mystery
อัตราส่วนภาพ: 2.39 : 1
ปี: 2017
เรท: ไทย/ท, MPAA/PG
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 30 พฤศจิกายน 2017
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: Pixar Animation Studios, Walt Disney Pictures
วันอลวน วิญญาณอลเวง
